De personele sterkte van de Duitse aanvaller
De personele sterkte en uitrusting van de Duitse aanvallers wordt in dit hoofdstuk uitgebreid behandeld.
De lezer krijgt inzicht in de sterkte van de landmacht en luchtmacht eenheden die optraden tegen de Maaslinie en Fort Eben-Emael. Dat de Duitse inzet tegen de Maaslinie lokaal buitengewoon overmachtig was, moge voor zich spreken. De aanval was namelijk niet ingezet met als hoofddoel de Maaslinie te overweldigen om vervolgens de posities te consolideren. Het oversteken van de Maas was slechts een bescheiden (zij het belangrijk) onderdeel van het offensief dat tot uiteindelijke doel had Nederland, België en Frankrijk op de knieën te dwingen en te bezetten: Fall Gelb. Een in verhouding tot de Nederlandse verdedigingsomvang ongekende troepenmacht moest zich een weg banen door zuidelijk Nederland, waar de zeer bescheiden Nederlandse troepenmacht feitelijk slechts belast was met het vertragen van de aanvaller.
Een heel ander beeld geeft, naast de overweldiging van nederlandse brugdetachementen door kleine eenheden van de Abwehr, de aanval op het in België gelegen Fort Eben-Emael waar het een kleine eenheid parachutisten - zij het zeer goed getraind en voorzien van speciale bewapening - gelukte het als zeer sterk geachte Fort in korte tijd buiten gevecht te stellen.
De overweldiging van enkele nabij opgestelde brugdetachementen liet een soortgelijk beeld zien.
Het nauwkeurig en betrouwbaar samenstellen van een overzicht ten aanzien van de ingezette eenheden blijkt een precaire zaak waarbij van meet af aan duidelijk was dat, ondanks zeer uitgebreid onderzoek, de exacte cijfers veelal niet meer vast te stellen zijn. Des al niet te min is het mogelijk gebleken om voor wat betreft de in de voorste lijn ingezette Duitse eenheden sterktes te kunnen weergeven die met harde cijfers van Duitse origine worden onderbouwd. Uitzondering hierop zijn met name de toegevoegde eenheden zoals Pionier- en Bau-Bataillons, de “Bataillons zum besondere Verwendung” en de Luftwaffe.
Met opzet is ervoor gekozen om in dit hoofdstuk de lezer kennis te geven van de diverse tegen de Maaslinie en Fort Eben-Emael ingezette eerstelijns eenheden, de aan die eenheden toegevoegde ondersteunende eenheden en de bijbehorende getalsterkte, bewapening en uitrusting. De juiste cijfers van alle aan een Armee-Korps toegevoegde eenheden te achterhalen bleek onmogelijk, en zou daarnaast een vertekend beeld geven aangezien zij feitelijk niet tot inzet kwamen tegen de Maaslinie.
Daarnaast is er bewust voor gekozen in de omschrijvingen een toelichting te geven op de geschiedenis van deze eenheden, voor zover deze redelijkerwijs vast te stellen was. Voorts de inzetten voorafgaande aan Fall Gelb en belangrijke verplaatsingen van sub-eenheden aangezien dit een duidelijk beeld schetst van de kwaliteit van de troepen.
Dit hoofdstuk zal zich zonder enige twijfel blijven ontwikkelen. Er zal telkens weer aanleiding zijn aan de hand van nieuw bronmateriaal bepaalde getallen en sterktes aan te passen, specifieke bewapening en aantallen bij te stellen en andere gegevens te herijken. Daar waar de lezer beschikt over nieuwe inzichten dan wel nieuwe (aanvullende) informatie wordt u uitgenodigd deze met auteur de delen.